کل موجودی آب در سیاره ما که تحت نام هیدروسفر طبقه بندی گردیده است، حدود 000/380/1 کیلومتر مکعب است. قریب 97% از این مقدار، آب اقیانوس ها را تشکیل می دهد که به علت املاح زیاد قابل بهره برداری همگانی نیست.
2% نیز شامل یخ های قطبی و مجموعه های یخی است که هنوز مورد استفاده ی بشر قرار نگرفته است. کمتر از 1% از مجموع آب های موجود در جهان برای انسان، جانوران و گیاهان قابل استفاده است.[9]
بحران آلودگی آب نیز متوجه همین 1% آب مصرفی است؛ از این رو بهینه سازی مصرف آب اهمیت ویژه ای دارد. گذشته از بی آبی که به صورت منجمد در مناطق قطبی یا یخچال های کوهستانی، رودخانه ها، دریاها، اقیانوس ها و آب های زیرزمینی در بیوسفر وجود دارد، مهم ترین منبع تأمین آب در مناطق مختلف کره زمین، آبی است که از طریق عوامل اقلیمی؛ نظیر: برف، شبنم، مه، رطوبت نسبی اتمسفر و باران در سطح زمین تأمین می شود و برای گیاهان و موجودات زنده دارای اثرات بسیار حیاتی است.
مهم ترین ویژگی بارش به صورت برف آن است که این منبع آبی می تواند برای مدت بیشتری باقی بماند و با ذوب شدن تدریجی آب را برای مدت بیشتری در یک منطقه تأمین نماید.[10]
در عمق زیاد خشک ترین بیابان ها، مقدار کمی آب وجود دارد که با حفر چاه عمیق قابل دسترسی است.
پيشگفتار